Memoires van Pietersen

Brieke kerel

Het gebeurde bij Cambuur. Achter mij op de tribune stonden een paar jongens. Een van hen was een leerling van onze school. Hij groette mij vrindelijk. Ik hoorde zijn vriend vragen: "Wie Is dat?" Het antwoord luidde: "Dat is onze gymnastiek leraar." Ik voelde de priemende ogen in mijn rug. Zijn reactie was duidelijk: "Die, is dat jim gymleraar? Wat een brieke kerel, ju."

Gips

We waren op het veld bezig met hockey. Sierk en Jan stonden als twee kemphanen tegenover elkaar, de sticks in aanslag. Voordat het gevecht om de bal losbrak merkte Sierk luchtigjes op: "Om welke poat su it gips 'em it moaiste staan?"

Het aanzien

Het was in het "begin van het schooljaar. Ik was op weg naar de koffiekamer. Een eersteklassertje klampt mij aan: "Meneer, mag u nu ook in de lerarenkamer komen?"

De winnaar

Anne Minkes is voor mij onvergetelijk, alleen al vanwege zijn onvolprezen kreet: "De winnaar is de eerste."

Bearen

Het was een bloedhete middag op het veld. Zowel mijn hospitant als ik verschenen met ontbloot bovenlijf. Allebei stevig behaard. Kleine Knillis van Stiend zag het schouwspel aan en bromde: "Ik wist net dat se hjir ek bearen hiene."

Toepetje

Op een andere warme dag wekte het ontblote bovenlijf opnieuw reacties op: "Mijnheer, ik su dat toepetje nou mar afdoen, het is veuls te warm."

Over haar gesproken

Het was een al wat kalende speler die tegen Cambuur grandioos miskopte. De bal gleed langs zijn kale hoofd. Waarop een jeugdige toeschouwer uitriep: "Must eerst krite, ju."

A.O.W

Alhoewel ik er volgens mijzelf nog zeer jeugdig uitzie, was er dit jaar toch een onverstand uit een lagere klas die vroeg hoe hoog mijn AOW-uitkering was. Jammer dat leraren tegenwoordig niet meer mogen slaan. Jammer!